Huiderstad ontwikkelingen in 2023

Kijk voor de eerstvolgende demonstratie van Huiderstad op onze Agenda-pagina

Op deze pagina beschrijft Ernst Huider de vorderingen van zijn grote modelbaan Huiderstad. Deze bouwt hij op de bovenverdieping van onze winkel, welke regelmatig voor publiek in actie te bewonderen is. De toegang is altijd gratis. Zie ook onze maandelijkse Nieuwsbrief. De ontwikkelingen van het vorige jaar leest u hier: Ontwikkelingen 2022. De voorgeschiedenis vindt u hier: Huiderstad. Volg dit unieke project!

December 2023

Deze maand heb ik veel nieuwe treinen ingeregeld voor de demonstratie van 13 januari, waarbij niet twee maar vijf deeltijdperken op 1 dag de revue passeren. Zowel in het Duitse als Nederlandse deel. In de ochtend start ik met het tijdvak 1970-1974 en elke 1,5 uur schuift het 5 jaar op. De dienstregeling is dus als volgt:

09:30-11:00: tijdvak 1970-1974

11:00-12:30: tijdvak 1975-1979

12:30-14:00: tijdvak 1980-1984

14:00-15:30: tijdvak 1985-1989

15:30-17:00: tijdvak 1990-1994

Deze uiterst boeiende periode van de Duitse en Nederlandse spoorwegen, met veel verloop van bekende materieelsoorten en kleurstellingen, komt in 1 dag chronologisch voorbij in Huiderstad. Bent u dus vooral geinteresseerd in stoomtreinen en oude e-locs, bezoek dan in de ochtend Huiderstad. Bent u vooral geinteresseerd in moderner materieel zoals dubbeldekkers en ICE's, kom dan langs in de middag. Bent u benieuwd naar het hele tijdsverloop, dan bent u de hele dag van harte welkom :)  Zo'n 80 verschillende treinen zullen gedurende de dag ingezet worden, waarbij de tijdvak-wisselingen zonder onderbreking zullen plaatsvinden.

Tot zaterdag!

November 2023

Deze maand heb ik de grote uitbreiding van het schaduwstation "Mönchengladbach" afgerond. Ook de wisselstraat aan de luskant heb ik volledig nieuw geconstrueerd om langere opstelsporen te kunnen creëren. Het aantal naast elkaar liggende sporen is ook met vier uitgebreid door alle sporen iets dichter bij elkaar te leggen. De totale opstelcapaciteit is door de gehele verbouwing met ongeveer 40% toegenomen. Dit is nodig om de extra treinen voor de huidige en toekomstige deeltijdperken overzichtelijk te kunnen opstellen. Met de open dag van 9 december gaat het weer om twee deeltijdperken (1972 tot 13:00u en 1988 na 13:00u) maar in de nabije toekomst komen er nog meer bij.

De opstelruimte die nu in Mönchengladbach gerealiseerd is:

- 2 reizigerstreinen van elk ongeveer 4,5 meter

- 12 reizigerstreinen van elk ongeveer 3,5 meter

- 17 reizigerstreinen van elk ongeveer 1,5 meter

- 1 goederentrein van ongeveer 8 meter

- 2 goederentreinen van elk ongeveer 3,5 meter

- 12 goederentreinen van elk ongeveer 3 meter

- 12 goederen-/ reizigerstreinen van elk ongeveer 1,5 meter

Totale opstelcapaciteit dus ongeveer 145 meter. Per spoor zijn meestal twee of vier opstelplekken achter elkaar, waardoor voor extra lange treinen ook plekken gecombineerd kunnen worden. De meeste tijd ging niet eens in het op maat maken van de sporen maar vooral in de aanleg van extra digitale melders en het verplaatsen, herbedraden en herprogrammeren van alle wijzigingen en uitbreidingen. In totaal omvat alleen al dit schaduwstation 140 bezetmeldingen om alles in goede banen te kunnen laten leiden door de software (iTrain). Het waren deze maand weer aardig wat nachtjes met minder slaap, omdat het in de winkel weer heerlijk druk was overdag. Maar het resultaat geeft weer veel nieuwe mogelijkheden voor mijn plannen voor de komende tijd.

Graag tot zaterdag! :)

September en oktober 2023

Deze maanden heb ik opnieuw extra opstelsporen aangelegd in de grote schaduwstations, om het toegenomen aantal nieuwe treinen voor de verschillende deeltijdperken nog makkelijker te kunnen wisselen. In oktober heb ik bovendien veel wissels van het grote Duitse schaduwstation verplaatst om langere opstelsporen te creëren en dus meer lange treinen te kunnen opstellen. Het grote Duitse schaduwstation heeft nu plaats voor 40 treinen, waarvan de langste 8 meter is. In het grote Nederlandse schaduwstation passen nu 20 treinen van elk ongeveer 3 meter. In het Nederlandse deel is bovendien een nieuwe doorgaande verbinding ontstaan voor treinen richting Limburg. Voorlopig sluit deze aan op een nieuw deel van het schaduwstation, maar over enkele jaren leidt dit naar een groot grensstation, genaamd "Maasburg". 

Halverwege de komende open dag, 11 november om 13:00, draai ik de klok weer door van tijdperk 4a (rond 1972) naar 4c (rond 1988). Bijna alle rijdende treinen kunnen nu met een simpele muisklik worden afgelost door opvolgers uit de latere periode. Zoals beschreven in de maand augustus (hieronder), is er tussen deze twee tijdsbeelden een groot verschil op het gebied van treinsoorten en -kleuren. Zelfs qua opschriften en andere treindetails klopt nu (mijns inziens) alles helemaal met deze twee tijdsbeelden. Niet iedereen zal dat allemaal opvallen, maar voor mijzelf geeft het wel veel voldoening. Daar doe ik het tenslotte voor :)

Ondanks alle computerbesturing moet het wisselen van de benaming op de locloods nog wel met de hand.

Onlangs zijn weer enkele nieuwe treinen op de baan verschenen, zoals een originele van Gend en Loos-trein, getrokken door twee (verschillende) locs uit de serie 2200 (van Piko) met wagens van Exact-train. Vanwege de blauwe zwaailichten past deze voorste machine alleen in het tijdsbeeld van 1972. Midden jaren '80 waren al deze locs van rode zwaailichten voorzien en vrijwel allemaal "vergeeld", dus om 13:00 verdwijnt deze trein naar het schaduwstation. Gele locs met rode zwaailichten komen dan juist de baan op.

Graag tot zaterdag!

Augustus 2023

Vanaf de aanstaande open dag (9 september) ga ik twee tijdsbeelden combineren op 1 dag: Tussen 9:30 en 13:00 is het tijdsbeeld in zowel het Duitse als Nederlandse deel rond het jaar 1972. In het Duitse deel dus nog stoomlocs, rode diesellocs en vooral groene en "Zilverling-" rijtuigen. De "Langer Heinrich", een ertstrein van 50 wagens met twee stoomlocs, is hierbij een bijzonder opvallende verschijning. De elektrificatie is nog niet gereed, dus e-locs zijn er nog niet te vinden.

In het Nederlandse deel in 1972 vooral rode, groene en gele treinstellen. De rijtuigen waren nog allemaal blauw, e-locs blauw of geel/grijs. Diesellocs waren nog overwegend bruin, maar ook een enkeling was al vergeeld. Vrijwel al het materieel was in 1972 voorzien van het in 1968 ingevoerde NS-logo, maar de tegelijkertijd ingevoerde gele kleurstelling was nog lang niet op alle treinen aangebracht. Daarom een mooi tijdsbeeld met veel kleurvariatie. 

Om 13:00 draai ik de tijd door naar omstreeks 1988, waar de stoomlocs ook in Duitsland intussen verdreven zijn naar schroothoop of spoorwegmuseum. Gelukkig is het "Bahnbetriebswerk Huiderstadt" in de tussentijd getransformeerd tot "Dampflokmuseum Huiderstadt", waardoor toch een enkele stoomtrein in de rijdende dienst aan te treffen is. Verder in het Duitse deel in 1988 volop elektrisch getrokken treinen op de intussen geëlektrificeerde hoofdsporen (de bovenleiding nog even erbij denken, wordt aan gewerkt). Op de zijlijnen en voor goederentreinen zijn nog wel diesellocs en dieseltreinstellen in dienst, maar nu vooral rijdend in de modernere kleurstelling blauw/crème van 1975. Het allernieuwste Duitse kleurenschema van 1986 is zelfs ook al aangebracht op enkele locs en rijtuigen, dus veel kleurvariatie in reizigersmaterieel. Ook het goederenmaterieel is deels gemoderniseerd met onder meer containerwagens. De bijpassende foto vindt u hieronder in het stuk "Juni en juli 2023"

In Nederland is rond 1988 geen groene, rode of blauwe NS-trein meer te vinden, alles is "vergeeld". De oude, blauwe rijtuigen zijn vervangen door nieuwe ICR-rijtuigen en de eerste generatie dubbeldekkers is in dienst. De hondekoppen rijden nog in geel én in Intercity-kleuren. Kortom: Een mooie en voor velen erg herkenbare periode, die evengoed alweer 35 jaar geleden is!

Ook de trams van Huiderstadt konden niet achterblijven bij het nieuwe tijdsbeeld jaren '70 en '80, dus nieuwe trams van Rivarossi hebben het stokje overgenomen van de mooie, maar te klassieke Liliput-trams.

Voor deze nieuwe opzet met twee tijdsbeelden moet meer materieel ingezet en gestald kunnen worden in de schaduwstations dan voorheen. Daarom heb ik de afgelopen maanden ook extra opstelsporen gerealiseerd voor zowel het Duitse als Nederlandse deel. Om 13:00 "parkeer" ik de treinen die niet in het 1988-thema passen en treinen die alleen in 1988 passen, gaan dan juist rijden. Voor beide tijdsbeelden samen zijn nu ongeveer 60 treinen en trams in computergestuurd rijdende dienst, waarvan per tijdsbeeld ongeveer 40 tegelijk actief. Vooral het inregelen en testen van treinen en software heeft me de afgelopen tijd wat slapeloze nachten bezorgd, maar het resultaat mag er zijn en geeft veel voldoening.  

Ten opzichte van de vorige open dagen, toen het tijdsbeeld nog gecombineerd jaren '60 tot en met jaren '80 was, is veel materieel op mijn baan gewijzigd. Deels heb ik modellen kunnen aanpassen door een nieuwe kap of nieuw nummerschild te monteren. In andere gevallen zijn de betreffende modellen beschikbaar voor verkoop. De nog nooit gebruikte modellen zijn nu te koop in onze winkel en webshop (zolang de voorraad strekt). Het gaat om Nederlandse en Duitse treinen van tijdperk 3 van diverse merken (ook Märklin wagens en de fraaie trams van Liliput). U vindt ze via deze link: NS- en DB-treinen tijdperk 3. De wel gebruikte, maar in goede staat verkerende modellen zijn of komen te koop onder de noemer "Demo-model Huiderstad" in zowel onze winkel als webshop. Link: Demo-modellen Huiderstad. De komende maanden zullen onder beide linkjes regelmatig modellen bijkomen.

Graag tot aanstaande zaterdag! :)

Juni en juli 2023

Ik heb besloten het tijdsbeeld van Huiderstad wat te gaan opschuiven. Aanvankelijk verzamelde ik alleen Duitse treinen van tijdperk 3 (jaren '60), maar de laatste jaren kwam er al steeds meer materieel van periode 4 (jaren '70/'80) bij. Zowel voor het Duitse thema als het nieuwe Nederlandse deel. Vooral van de jaren '80 heb ik goede herinneringen aan Duitse en Nederlandse treinen, alleen waren de door mij geliefde stoomlocs in de jaren '80 ook in Duitsland helaas al verleden tijd. Daarom is ook het thema jaren '70 voor mij zo interessant. In die periode waren Duitse stoomlocs namelijk nog wel in dienst, zelfs nog dagelijks tot Nederlandse grensstations.

Mijn bedoeling is om in de toekomst goed kloppende tijdperken te kunnen laten zien, varierend tussen 1970 en 1994 (tijdperk 4a t/m 5a). Het ene moment dus bijvoorbeeld 1972 met in het Duitse deel vooral stoomlocs, rode diesellocs en rijtuigen in groen of "pop"-kleuren, en in het Nederlandse deel treinen in de toenmalige kleuren groen, rood, bruin en enkele al in geel. Een ander moment is het thema dan bijvoorbeeld 1988 met in Duitsland vooral rode en blauw/beige diesellocs, en rijtuigen in bonte samenstellingen zoals toen het geval. In 1988 rijden dan in het Nederlandse deel vrijwel alleen gele treinen. Natuurlijk kan een stoomtrein als museumtrein in alle tijdperken voor een aangename verrassing zorgen :)

In juli heb ik bovendien besloten bovenleiding te gaan maken in Huiderstad. Dit is een grote stap met flinke consequenties, maar ook een hele interessante. Voortaan kunnen ook e-locs rijden over de Duitse hoofdbaan, afgewisseld met diesel en stoom. De variatiemogelijkheden worden daardoor nog groter en de situatie realistischer. In de jaren '70 waren namelijk de meeste hoofdspoorlijnen van Duitsland "onder de draad gebracht". Voor het Nederlandse deel (Den Helder-Maasburg) had ik bovenleiding al eerder gepland maar nog niet aangelegd. Dat gaat binnenkort starten. Ik heb echter besloten alleen masten en portalen te plaatsen zonder rijdraden. Daardoor wordt het geheel minder kwetsbaar en onderhoudsvriendelijker. Bovendien kunnen de masten op grotere afstand van elkaar worden geplaatst, zoals in werkelijkheid. In model zijn namelijk de langst verkrijgbare rijdraden om praktische redenen 50 cm, terwijl in 1:87 de afstand tussen masten op rechte sporen 70 tot 90 cm zou moeten zijn. Het blijft altijd compromissen stellen, en ik denk hier voor mij een goede keuze in te hebben gemaakt.

De nieuwe treinen in Huiderstad, waaronder nu al diverse e-locs, ben ik op dit moment aan het inregelen in de software, zodat bij de eerstvolgende open dag (9 september) al flink wat nieuwe treincombinaties in dienst zullen zijn. Een hele bijzondere nieuwe trein is de legendarische "Langer Heinrich", een ertstrein met 50 wagens getrokken door twee zware stoomlocs van de serie 044. Deze 7,6-meter lange trein zal ook vanaf 9 september in dienst zijn, waarvoor ik enkele infrastructurele aanpassingen nog moet afmaken. Dus er is nog wat werk aan de winkel, maar de eerste proefritten blijken al succesvol. Wordt vervolgd!

Mei 2023

Deze maand ben ik begonnen met de totale zelfbouw van het Heerhugowaardse stationsgebouw anno 1985. Aanvankelijk had ik hiervoor een 3D-geprinte bouwdoos besteld bij een hierin gespecialiseerd bedrijf, maar helaas voldeed deze toch niet aan mijn gestelde eisen qua tijdperk, vormgeving, detaillering en kleur. Daarom bleef alleen de optie van complete zelfbouw over, wat als extra voordeel ook meer voldoening oplevert.

Het stationsgebouw bestaat nog altijd, alleen nu in de functie als snackbar met uiteraard totaal gewijzigd interieur. Het exterieur is behalve het schilderwerk nauwelijks veranderd, dus was het voor mij niet lastig alles even op te meten, foto's te maken en dit om te rekenen naar schaal 1:87. Vervolgens even shoppen in de maquetteafdeling van Huider Modeltreinen en gewapend met aantekeningen en voor ongeveer €100,- aan kunststof profielen en profielplaten (voornamelijk van ons assortiment Evergreen) terug naar huis om meteen de bouw te kunnen starten zodra de kinderen in bed lagen.

Voor het tegelwerk aan de buitenzijde van het gebouw heb ik geen geschikte profielplaten kunnen vinden met het juiste tegelverband. Daarom heb ik hiervoor profielplaat Evergreen-2020 gebruikt. Qua horizontale voegen komt dat goed overeen met de werkelijkheid en de verticale voegen heb ik hierin zelf gesneden in de juiste verhouding. Uiteraard eerst goed gemarkeerd en daarna nauwkeurig langs een liniaal gesneden en de juiste voegbreedte gemaakt. De gesneden muurdelen (0,5mm dik) heb ik vervolgens op een 1,5mm dikke plaat kunststof gelijmd om het stevigheid te geven en hierna de hoeken van deze verdikte muren schuin afgevijld om ze strak op de dwarsstaande muren te kunnen laten aansluiten. Hierna konden de vier muren van het bouwdeel toilet/berging worden geverfd en gelijmd. In de hoeken heb ik profielen gelijmd voor extra stevigheid en tenslotte de zelfgemaakte kozijnen, deuren, drempels en stootborden geschilderd en gelijmd.

.

Ondanks dat het publiek de straatzijde van station Heerhugowaard waarschijnlijk nooit te zien krijgt, maak ik deze evengoed 100% werkelijkheidsgetrouw. Ik bouw dit geheel namelijk uit jeugdsentiment en dan is het voor mijzelf niet te verkroppen als er onnodige fouten in zitten. Daarom hierbij alvast een foto van de straatzijde, waarbij ook het tweede bouwdeel grotendeels gereed zichtbaar is. Dit betreft de "toren" met personeelsingang en keuken, welke van zwartgeschilderd en grijs gevoegd tegelwerk is voorzien. 

Verder heb ik deze maand weer een paar meter spoor van Heerhugowaard van ballast voorzien en ben ik begonnen met het maken van de kleine overweg. Ook de betonnen overwegdelen sneed ik uit kunststof platen die ik vervolgens heb geschilderd. Het tussenliggende tegelwerk is uit kunststof tegelplaat gesneden: Auhagen-52423, net als op de perrons. Deze moet ik nog afmaken en schilderen. Daarom sluiten ze nog niet netjes aan op de perrons en glimmen ze nog op onderstaande foto.

Zaterdag 10 juni is de laatste open dag voor onze zomerstop. De eerstvolgende hierna wordt 9 september. 

April 2023

Deze maand heb ik eerst de onderbouw van station Heerhugowaard aangepast. Het gehele deel met de drie sporen, perrons en overwegen heb ik uitneembaar gemaakt om te kunnen worden gewisseld met een module van een nog te bouwen ander tijdperk van Heerhugowaard (jaren '60). Hierdoor kan ik op realistische wijze van tijdperk wisselen tussen jaren '80 en jaren '60. Om te voorkomen dat ik halverwege de perrons een scheiding zou krijgen heb ik de twee module-delen van elk 1,85 meter lengte aangepast naar 1 module van 3,70 meter. Met de stalen frames is de stijfheid gegarandeerd zonder doorbuiging.

Na deze geslaagde constructieaanpassing ben ik verder gegaan met de afbouw van de geheel zelfgemaakte perrons van Heerhugowaard. De bouw hiervan zal ik hier nu uitgebreid toelichten, omdat dit wellicht ook voor anderen met een Nederlands thema een inspiratie kan zijn. Dit type perron was en is overal in Nederland te vinden en varieerde eigenlijk alleen qua breedte.

Uit profielen van ons winkelassortiment heb ik het binnenwerk van de perrons gemaakt. In mijn geval kunststof kokers 10 x 10mm (1 meter lang). Voor de juiste perronbreedte van Heerhugowaard heb ik 4 van deze kokers aan elkaar gelijmd met Revell kunststoflijm. Omdat elk perron 3 meter lang moet worden, heb ik de middelste kokers ruim 1 cm laten uitsteken, zodat ze naadloos in het volgende deel kunnen worden geschoven. Aan de onderkant heb ik om de 10 cm kunststof dwarsbalkjes van 4 mm dik gelijmd, om de perrons op de juiste hoogte te krijgen ten opzichte van de rails die op kurk ligt. 

Vervolgens heb ik voor de zijkanten stroken van 11 mm gesneden uit kunststof profielplaat Evergreen-4522. De groefafstand hiervan is vrijwel gelijk aan de werkelijke breedte van de betondelen.

Voor het tegelwerk heb ik kunststof tegelplaten van Auhagen gebruikt: Auhagen-52423. Deze tegels komen heel goed overeen met de in Nederland zo gangbare betontegels van 30 bij 30 cm in halfsteensverband.

Omdat NS sinds de jaren '70 witte stippellijnen heeft aangebracht op perrons, meestal in de vorm van een halve witte tegel, sneed ik eerst stroken van 1 tegel breed voor direct naast de randen. De rest van het tegelwerk heb ik in het gebruikelijke halfsteensverband gemaakt, waarbij de halve tegels (die tijdens het schilderwerk wit gaan worden) op de juiste plek zitten. 

Het zuidelijke uiteinde van het eilandperron had voor de perronverbreding van 1989 een lichte kromming. Omdat ik de situatie van 1985 bouw, is die kromming een vereiste dus is er extra maatwerk nodig om de halve tegels op de juiste plek te krijgen. Dat betekent extra snij-en plakwerk, waarbij het maken en inpassen van halve tegels (2 x 4 mm) een leuke uitdaging is. Op deze foto is ook te zien dat ik een kunststof strip van 0,5 mm dik (Evergreen-129) in het midden onder de tegels heb gemaakt om de kromming voor afwatering te imiteren. de rand van het perron heb ik gemaakt van een kunststof profiel van 1,5 x 1,5 mm (Evergreen-153). Vervolgens heb ik met een stanleymes de naden van de zijkanten doorgezet in deze bovenrand, zodat de betonnen delen die in het echt 60 cm breed zijn, goed tot uiting komen. 

Veel perrons hebben een schuin uiteinde. In Heerhugowaard sinds de perronverlenging van 1983 zelfs aan beide uiteinden. Na het maken hiervan is de constructie van de perrons klaar.

Op mijn zelfgemaakte foto uit 1986 is goed het "hekwerk" te zien dat er in die tijd stond. Dat was gemaakt van spoorbielsen. Deze heb ik uiteraard ook in model geknutseld en wel van houten latjes (1,8 x 2,0 mm) uit onze maquetteafdeling.

De hoge perrons van Heerhugowaard vervingen in 1958 de oude, lage perrons. Omdat zelfs deze in mijn tijdsbeeld van 1985 al redelijk oud en verweerd waren, is een stevige vervuiling hiervan een vereiste. De perronverlenging van 1983 (beide perrons aan beide uiteinden) was in 1985 nog erg nieuw, waardoor deze delen slechts licht verweerd waren. Het kleurverschil is ook op mijn foto van 1986 goed zichtbaar. Voor het schilderwerk van de donkere delen heb ik Faller-180506 gebruikt met een beetje Faller-180507 en een druppel Vallejo-70984. Let op dat de kleuren niet goed gemengd worden maar juist als kleurverschil worden aangebracht op de perrons. Daarbij varieren met meer en minder van de lichtgrijs en bruin om wat verschil in de vervuiling te krijgen. Verticale strepen zijn het meest realistisch voor verwering, dus let op de strijkrichting bij de zijkanten. Voor de lichte delen heb ik alleen de Faller-180507 gebruikt met een druppel Vallejo-70984. De halve tegels heb ik vervolgens wit geschilderd met Vallejo-70951. De gebruikte kwasten zijn deze: Faller-172131. Het bielsenhekwerk heb ik ook geschilderd met bovengenoemde Vallejo-70984 en op het perron gelijmd met Uhu-hart vanwege de combinatie hout-kunststof.

De echte verwering is de laatste fase: Hiervoor heb ik deze pigmentpoeder droog aangebracht met een wat grotere, vrij zachte kwast: Vallejo-73109. Door deze poeder vervolgens handmatig in te wrijven blijft het grotendeels zitten. Dat wat teveel is eenvoudig wegpoetsen met een licht-vochtige doek. Vervolgens alleen met droge handen aanraken om te voorkomen dat er vlekken ontstaan. Eventueel kan een matte vernis-spray gebruikt worden om het geheel te beschermen tegen vocht en vuil: Vallejo-28531. Ik heb dit overigens hiervoor (nog) niet gebruikt.

Het eindresultaat komt qua kleur goed overeen met de werkelijke situatie van 1985. Ook het kleurverschil van het oude en nieuwere deel komt er realistisch uit. Het contrast met het onbewerkte andere deel spreekt boekdelen. 

De perrons heb ik vervolgens van onderen vastgeschroefd op de houten tafelconstructie. Meteen daarna heb ik het stationsdeel ingelijmd met ballast, zodat het geheel al erg herkenbaar wordt. Ik heb voor dit Nederlandse deel deze ballast gebruikt: Noch-09367, hier en daar gemengd met de lichtere Noch-09372. Om te voorkomen dat los grind tussen tandwielen van treinen komt, is het belangrijk dat de ballast eerst wordt gestrooid tussen de bielsen en daarna verdunde lijm eroverheen gedruppeld wordt. Dat kan met verdunde houtlijm met verminderde oppervlaktespanning (druppel afwasmiddel in de verdunde lijm) of makkelijker is deze kant-en-klare ballastlijm: Noch-61134. Hier en daar een plukje gras of ander vlokwerk tussen de ballast of langs de perrons, maakt het helemaal af. Hierbij het voorlopige resultaat van flink wat hobby-uurtjes van de afgelopen tijd:

Maart 2023

Deze maand heb ik verder gebouwd aan de perrons van station Heerhugowaard. Beide perrons zijn constructief nu bijna klaar. Hierna volgt de verdere afwerking en de bouw van het stationsgebouw. De elk bijna 3 meter lange perrons zijn op schaal vrijwel gelijk aan de werkelijke lengte van die tijd (anno 1985), zodat treinen tot en met 9 bakken probleemloos passen binnen de seinen.

De perrons heb ik geheel zelf geconstrueerd om zoveel mogelijk de werkelijkheid te kunnen weergeven. Uit losse kunststof materialen van ons assortiment profielen en muur-/tegelplaten heb ik dit gebouwd. Volgende maand (april) zal ik dit bouwproces uitgebeid gaan toelichten, wanneer ook de afwerking van deze perrons helemaal gereed is.

Verder heb ik deze maand gewerkt aan programmering en fine-tuning van de treinbesturing. Treinen en seinen reageren nu correcter en ook vertrekgeluiden zoals conducteursfluit en deuren sluiten zijn nu in werking op de Nederlandse baan.

Januari en februari 2023

Door de drukke wintermaanden heb ik de afgelopen tijd vrijwel niets kunnen doen aan Huiderstad, maar dat gaat de komende maanden vast wel weer normaliseren. Ik heb wel gewerkt aan de draaischijf, die nu weer volledig in dienst is. Stoomlocs kunnen nu dus weer volop gebruik maken van het locdepot en netjes gekeerd worden op de draaischijf. Ook heb ik na jaren weer een nieuwe cabinerit-film gemaakt door Huiderstad. De vorige film was van ruim drie jaar geleden en er is intussen wel weer het nodige veranderd. In deze film beleeft u een 17 minuten durende rit van station Huiderstadt Kloster via het Hauptbahnhof en Rangierbahnhof naar het Bahnbetiebswerk. 

Deze film is nu te bekijken via deze link: Huiderstad cabinerit 3 maart 2023